İşletme kavramı, türleri ve biçimleri

Girişimcilik piyasa ekonomisinin en önemli mekanizmalarından biridir. Yasa mektubunu izlerseniz, yalnızca devlet tarafından kayıtlı özel şahıslar ve tüzel kişiler iş yapabilir. Ekonomide özellikle önemli bir rol ticari kuruluşlar - işletmeler tarafından oynanır. Mal ve hizmetlerin büyük bölümünü üreten, istihdam yaratan, toplumun standartlarını oluşturan onlardır.

İşletmeyi organize etmenin bir yolu olarak girişim

Girişimci faaliyet, bağımsızlıklarını korurken işletmelerin kendi riskleri altında yürüttükleri faaliyettir. Bu tür faaliyetler, hizmet sunumundan, ürün satışından, çeşitli iş türlerinin performansından ve mülk kullanımından sistematik kar elde etmeyi amaçlamaktadır. Girişimci faaliyet konusu, yasaya uygun olarak bu kapasitede kayıtlı olan bir kişi olabilir. Girişimci faaliyetlerden elde edilen gelire kar denir.

Rusya'da girişimci insanlara genellikle işadamları denir. Ancak, iç hukukta Amerikan kökenli bu epitet bulunamamıştır. Yerine "girişimci" terimi geldi.

Bir işletme bireyi açarsa, bireysel bir girişimci olur. Bir işletme (firma, şirket) iş yapan tüzel kişilik olarak kabul edilecektir. Her durumda, böyle bir faaliyetin temeli, bir kişinin kendi işini açan girişimcilik yeteneğidir. Piyasa ilişkilerine bağımsız bir katılımcı olan işletme, ekonomik ilişkiler içinde kendi adına hareket eder ve bir dizi yükümlülük için mülkiyet sorumluluğu taşır.

İşletme türleri ve girişimci faaliyet belirtileri

Bireyler ve tüzel kişiler, çeşitli girişimcilik türlerine katılma hakkına sahiptir. Girişimcilik şunlar olabilir:

• ticari;

• imal edilmesi;

• yenilik;

• Mali.

Genellikle basında girişimcilik faaliyetiyle uğraşan tüzel kişilerin çeşitli isimlerini bulabilirsiniz: bir şirket, bir şirket, bir işletme, bir kuruluş, bir şirket, vb. En genel anlamda bir işletmenin ürün, hizmet üreten ve kâr etmek ve toplumun ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla çalışan bağımsız bir işletme varlığı olarak anlaşıldığı unutulmamalıdır.

İşletmenin temel özelliklerinden biri “mülkiyet kompleksi” kavramı ile ifade edilebilir. Bu, birlikte tek bir bütün oluşturan taşınmaz ve taşınabilir mülkün adıdır. Bu kompleks belirli bir teknolojik veya üretim amacıyla kullanılmalıdır. Mülkiyet kompleksinin unsurları kara, binalar ve yapılar, ekipman, uçak, uzay ve deniz gemileri olabilir. Ayrı ayrı, maddi olmayan varlıklar, ticari markaları, lisansları, telif haklarını ve benzerlerini içerebilecek bir işletmenin mülkiyet kompleksinde dikkate alınır.

Çoğu durumda, bir işletme ticari bir kuruluş olarak oluşturulur, ancak bazı durumlarda kar amacı gütmeyen kuruluşlar iş yapabilir. "Ticari organizasyon" kavramının eşanlamlısı "şirket", "şirket", "şirket" kavramı olarak kullanılabilir. Aralarındaki farklar, tek tek ülkelerin mevzuatının özellikleri ile belirlenir. Çoğu durumda, şirketi bir yan kuruluş veya bağlı kuruluş olarak adlandırmak yanlış olur. Ve fabrika iyi bir şirket olarak adlandırılabilir. Şirket, genellikle anonim şirket şeklini alan ve genellikle yönetim kurulu tarafından yönetilen tüzel kişiler veya bireyler derneğidir.

İşletmelerin ekonomideki rolü

Modern ekonomideki işletme, hammadde, malzeme, bileşen, parça, bileşen satın alarak kaynakların ana tüketicisi haline geliyor. İşletmenin ekonomideki rolünü belirleyen bir başka işlevi de aynı pazarda mal, iş, hizmet tedarikçisi olmasıdır.

Herhangi bir işletmenin temel amacı kar etmektir. Bunun için sosyal ihtiyacı tanımlamak, tatmin etmek için bir yol bulmak ve tüketicilere bu görevi yerine getirebilecek ürünler sunmak gerekir. Ürünlerin üretimine ve pazarlanmasına katılan işletmeler, bazı pazar paylarını fethetmek ve elinde tutmak, karlılığı artırmak, maliyetleri optimize etmek ve iş itibarını oluşturmakla ilgilenmek zorundadır. Batılı iş modelleri, teşebbüsün ticari bir kuruluşun yaratılışının ve varlığının anlamını belirleyen özel bir misyonu olduğunu varsayar. Bir işletmenin felsefesi genellikle dünyaya değeri ve koşulsuz yararlılığı olan bir şey getirmektir.

Fonksiyonel Alt Sistemler

Ürünün oluşturulması şirketin üretim birimi tarafından sağlanır. İşletmenin satış ve pazarlama yapıları, piyasada bitmiş ürünlerin satışından sorumludur. Genel olarak, bir sanayi işletmesinin bağımsız işlevlere sahip üç ana alt sistemi vardır. Bunlar:

• tedarik sistemi;

• üretim sistemi;

• satış sistemi.

Tedarik, üretimin ihtiyaç duyduğu kaynakları elde etmekten sorumludur. İkincisi, sonuçta kaynaklarda değişiklik yaparak bitmiş ürünlere dönüşür. Ürün satış organizasyonu tarafından pazarlanır ve nihai tüketiciye teslim edilir.

İşletmelerin sınıflandırılması ve şekilleri

Piyasa ekonomisinde faaliyet gösteren işletmeler, endüstriye bağlı olarak, iş yapmanın özelliklerine ve yasal forma göre boyut olarak farklılık gösterir. Rusya'da işletmelerin örgütleri açısından sınıflandırılması kanunla düzenlenmiştir. Bununla birlikte, başka sınıflandırma biçimleri de mümkündür.

Faaliyetin amaçlarına göre, iş yapma hakkına sahip tüm kuruluşlar ayrılmıştır:

• ticari;

• kar.

Sanayiye bağlılık açısından, emek-yoğun sanayiler (örneğin hizmet sektöründe) vardır; sermaye yoğun sanayi işletmeleri (buna mühendislik, madencilik dahildir); bilgi-yoğun endüstriler (örneğin, bilgi teknolojisi şirketleri).

Sahiplik biçimine bağlı olarak, işletmeler ayırt edilir:

• hükümet;

• bireysel;

• özel;

• toplu;

• eklemi.

Faaliyet ölçeğine göre, işletmeler geleneksel olarak küçük, orta, büyük olarak ayrılır. En büyük sürdürülebilirlik ve uygulanabilirlik, önemli bir pazar payını kontrol edebilen büyük işletmelerdir. Ulus ötesi şirketler, pazarın birçoğu dünyanın farklı bölgelerinde şubeleri olan özel avantajlardan yararlanmaktadır. Küçük işletmeler daha esnektir ve kurulması veya kapatılması nispeten kolaydır. Bu tür firmalar sürekli değişen ekonomik faaliyet koşullarına uyum sağlamak daha kolaydır; yönetim açısından çok daha hareketlidirler.

Büyük işletmelerin avantajı, özel tasarım avantajları elde etmelerine ve daha kaliteli ürünler üretmelerine olanak tanıyan deneysel tasarım ve araştırma çalışmalarına para harcama fırsatına sahip olmalarıdır. Bununla birlikte, büyük ölçekli işletmelerin bu avantajları, üretim faaliyetlerinin ve üretim yönetim sisteminin birliğinin ihlal edilebileceği kendi sınırlarına sahiptir.